İnsan üç şeyi özlüyor uzaklarda olunca…
Vatan, anne ve yakın dostlar…
Bişkek’in Manas Havaalanı’ndan Rusya’ya uçmadan önce aramıştım annemi…
‘’Neredesin şimdi…’’ dedikten sonra içine akıttığı göz yaşlarını belli etmemek istemişti…
‘’Rahatım, keyfim yerinde anne’’ demiştim göz yaşlarımı içime akıtarak...
Aslında yıllar boyunca hiç başaramadık, içimizdeki duygu fırtınalarını saklamayı…
*
Ansızın yakalar insanı hasret…
O an çaresiz hissedersin kendini…
Kim bilir şimdi ne yapıyor, ne yiyor, ne içiyor diye düşünen varsa seni…
İçini burukluk kaplar…
Çaresizlik sarar insanın dünyasını…
Kalabalıkların içinde tek başına hissedersin kendini…
*
Ya vatan hasreti!..
Dünyanın en güzel denizlerine, kıyılarına, ovalarına gitsen… En güzel ülkeleri dolaşsan… En güzel evlerde kalıp, en güzel kızlar sarsa etrafını…
Gidenler, gezenler bilirler…
Tutmaz vatanın yerini…
*
Bir güzel haber gelse…
İnsanların mutlu olduğunu duysan…
Türkiye’n özgürleşti…
Hak, hukuk, adalet geri geldi…
İftira kampanyaları, kumpaslar, despotluk bitti…
Kimse düşünceleri için zindanlara atılmıyor, satılan her şeyi geri aldık, kadınlar tecavüze uğrayıp öldürülmüyor… Çocuklar açlıktan ağlamıyorlar deseler!..
Yalan, riya, hırsızlık bitse...
*
Marmara’da martılar özgür uçsalar yine eskisi gibi…
Akşamları Heybeli’de Boreas'ın meyhanesinde iki kadeh tokuştursak çocukluk anılarımızı tazeleyip…
Kıyılarına, denizine, nehirlerine, güneşine ve güzel insanlarına…
Hep sana sarılsam sevgili…
Keşke…
*
Şans rüzgârım Kamboçya’ya attı beni…
Asya'da denize kıyısı olan şirin bir ülkeye...
*
Uzaklarda olsak da, vatan için, anne için, dostlar için çarpar kalbimiz…
Ve ansızın ağlatır hıçkıra hıçkıra...
Cennete düşse yolun, özlersin geride bıraktıklarını...
Cem Akkılıç
5 Temmuz 2015
Kamboçya hakkında yazdığım diğer yazıma buradan ulaşabilirsiniz.
Vatan, anne ve yakın dostlar…
Bişkek’in Manas Havaalanı’ndan Rusya’ya uçmadan önce aramıştım annemi…
‘’Neredesin şimdi…’’ dedikten sonra içine akıttığı göz yaşlarını belli etmemek istemişti…
‘’Rahatım, keyfim yerinde anne’’ demiştim göz yaşlarımı içime akıtarak...
Aslında yıllar boyunca hiç başaramadık, içimizdeki duygu fırtınalarını saklamayı…
*
Ansızın yakalar insanı hasret…
O an çaresiz hissedersin kendini…
Kim bilir şimdi ne yapıyor, ne yiyor, ne içiyor diye düşünen varsa seni…
İçini burukluk kaplar…
Çaresizlik sarar insanın dünyasını…
Kalabalıkların içinde tek başına hissedersin kendini…
*
Ya vatan hasreti!..
Dünyanın en güzel denizlerine, kıyılarına, ovalarına gitsen… En güzel ülkeleri dolaşsan… En güzel evlerde kalıp, en güzel kızlar sarsa etrafını…
Gidenler, gezenler bilirler…
Tutmaz vatanın yerini…
*
Bir güzel haber gelse…
İnsanların mutlu olduğunu duysan…
Türkiye’n özgürleşti…
Hak, hukuk, adalet geri geldi…
İftira kampanyaları, kumpaslar, despotluk bitti…
Kimse düşünceleri için zindanlara atılmıyor, satılan her şeyi geri aldık, kadınlar tecavüze uğrayıp öldürülmüyor… Çocuklar açlıktan ağlamıyorlar deseler!..
Yalan, riya, hırsızlık bitse...
*
Marmara’da martılar özgür uçsalar yine eskisi gibi…
Akşamları Heybeli’de Boreas'ın meyhanesinde iki kadeh tokuştursak çocukluk anılarımızı tazeleyip…
Kıyılarına, denizine, nehirlerine, güneşine ve güzel insanlarına…
Hep sana sarılsam sevgili…
Keşke…
*
Şans rüzgârım Kamboçya’ya attı beni…
Asya'da denize kıyısı olan şirin bir ülkeye...
*
Uzaklarda olsak da, vatan için, anne için, dostlar için çarpar kalbimiz…
Ve ansızın ağlatır hıçkıra hıçkıra...
Cennete düşse yolun, özlersin geride bıraktıklarını...
Cem Akkılıç
5 Temmuz 2015
Kamboçya hakkında yazdığım diğer yazıma buradan ulaşabilirsiniz.
Cem Akkılıç
9 yorum:
Abi senin yerinde olmak isteyen milyonlarca kişi var gezmek isteyen. Kamboçya mesela.ama vatan konusunda haklısın.bizim içinde gez.
Selamlar eşimle birlikte asya gezisi düşünüyoruz .Kamboçya vizesi nasıl alınıyor acaba uzun yaşamak için.Turlamı gitmemizi tasiye edersiniz münferitmi..Teşekkürler.
Cennet gibiymiş.. harika. Herkes Taylanda gidiyordu ama artik tayland vizesi problemli.Kambocya halki nasil acaba?
Yerinde olmak isterdim dost.. Gerçekten büyüleyici.
Yazı ustası Cem Akkılıç yüreğine sağlık. Prfilimde paylaştım..
Kambocya tasi topragi altin abim.yobazlara iyi giydiriyorsun.
Varan toprağının kıymetini bilmeyenler utansın.Dincilikle elegeçirdiler memleketi.Bu ülke hırsızlardan kurtulmadıkça mahvolmaya müstehak.Eminim Kamboçyada bile insanlar bizdeki kadar kör değildir Cem kardeş.
çok duygusal bir yazı.birgün huzur içinde yurduna ve anene kavuşmanı dilerim.
çok duygusal bir yazı.birgün huzur içinde yurduna ve anene kavuşmanı dilerim.
Yorum Gönder