Seneler önce demokrasi bizim için tramvaydır, istediğimiz durağa gelince ineriz dediğinde bir çokları anlamamıştı memleketin başına ne çoraplar örüleceğini…
*
Eline Kuran’ı sürsün, alnı secdeye değsin…
Türban’ı laik devletin tepesine çıkartsın…
Darbecileri ayıklasın…
*
Karşı devrim için her şey mübahtı… Kumpaslar, hakaretler, itip kakmalar, sabahın körlerinde kelepçeleyip tutuklamalar…
Misal ben, yazılarım yüzünden sorguya çeken savcının, “sen müslüman değil misin?..” diye sorduğunu bilirim… Laik bir ülkede…
*
İsmini de koydular hemen ülkenin: “Yeni Türkiye“…
*
FETÖ’sü ile ortak olup, memleketin içine ettikten sonra ilk durakta indi mi? İndi…
*
İki paket bulgur-makarna için belediye kamyonlarını gözetleyenler, Saray’da “altın klozete” pisliyor haberin var mı diyenlere çemkirip, helal hoş olsun diyorsa ne yapacaksınız?!..
Bırakın sıçsın!..
*
Yaşamak bir umuttur der ozan…
Umuda dair inancı olan kaldı mı?..
Herkes umutlarını çoktan kaybetti, birbirine soruyor kısık sesle; ölmüyor da bu?!..
Sahiden ölmüyor…
Tamamen yok edip öldürmeden gitmeye de niyeti yok!..
Netice itibariyle tüm umutları da yok etti zaten…
*
Bir bakın etrafınıza; vatan dediğimiz şeyden geriye ne kaldı?!..
Ormanları talan etmediler mi?..
Zeytinlikler bile kurban edildi…
Elin Yunan’ı adalara kondu, dalga geçer gibi kuzu çevirip, sirtaki oynuyorlar!.. Kokusu kıyılarımıza vuruyor…
Sınırlar makarna süzgeci gibi; delik deşik…
*
Geriye kalan; şehirlerin ortasında beton ve renkli camekân yığını dev alış veriş merkezleri, bir de kıçlarımızın altındaki iskemle…
Demokrasiyi, hakkı-hukuku, insanca yaşamı ilk durakta indirip; AVM’lerde arattıracak...
Memleket gitti elden, iskemleye sahip çıkın…
CEM AKKILIÇ
16 Şubat 2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder