Eskiden bir şarkı vardı...
Hafif meşrep, biraz da romansı...
Kanto kraliçesi Nurhan Damcıoğlu söyler, duyanlarda başlardı hoplayıp, zıplamaya...
Peki, kardeşim kömürü koydun ama hani bunun patlıcanı, biberi, pirzolası, yanına da buz gibi
yerli malı, yurdum malı colaturkası?..
"Oy dingala dingala.."
Türkiye'de seçim sistemlerinin çarpıklığı, kömürün desteğiyle yüzde 47'yi getirdi... Bu, 1950 den beri ülkeyi yönetenlerin halkı ne hâle getirdiğinin acı bir sonucu değil midir?!..
"Kömür de koyduk mangala..."
Zonguldak bölgesinde kömürü bulan Uzun Mehmet, tüccarların hırsına kurban gitmiş ve boğazlanarak katledilmişti...
Muhtemelen yattığı yerden ters dönüp, başlıyordur nakarata, kömürü de koyduk...
Gelelim bu günlere:
Akp, kapatma davasından sonra AB can simidine can havliyle tekrar sarıldı... Hâlbuki bu mevzunun içi geçip, küllenmemiş miydi?!.
Şimdi AB başkanı "kapatamazsınız" diye işaret parmağını sallayıp, bizimkileri uyarıyorsa, siz anlayın ki mangaldan söz ediyor... Mangal ile kömürün dayanışmasıdır bu...
Kömür karası, karanlık bir Türkiye için...
Haydi, şimdi tekrar ve hep beraber:
"Oy dingala dingala
kömür de koydum mangala
Bütün oylarım sana'"...
Cem Akkılıç
14 Nisan 2008
14 Nisan 2008
 |
| Cem Akkılıç |
* * *
Daha önce duyurusunu yaptığım AÇLIK KAMPANYASINA katılıyor ve her gün tıklıyor musunuz?